Ik heb het zelf ondervonden na een duik in Zeeland, in het koude water bij Scharendijke. Zout, zand, en een paar dagen luiheid later : de rits van mijn droogpak blokkeerde volledig. Sindsdien spoel ik alles na elke duik. En als je trouwens op zoek bent naar degelijk onderhoudsmateriaal of vervangonderdelen, kijk eens op https://saint-avertin-sports.com – ze hebben verrassend veel keuze voor duikers, zelfs voor wat meer gespecialiseerde merken.

1. Spoelen, altijd spoelen (ja, ook als je moe bent)

Het klinkt zo simpel, maar het is het belangrijkste wat je kunt doen. Spoel je materiaal meteen na de duik met zoet water. Geen hogedrukspuit – gewoon een zachte straal. Zoutwater vreet langzaam alles op : metaal, rubber, neopreen. En vergeet de kleine hoekjes niet : het mondstuk, de sluitingen van je trimvest, de gespen van je vinnen. Als het kan, laat het even weken in een bak met lauw water. En dan goed laten drogen, uit de zon, want UV-licht doet rubber sneller verouderen dan je denkt.

2. Regulator en trimvest : precisiewerk

Je automaat is letterlijk je levenslijn onder water. Dus behandel hem met respect. Nooit laten vallen, niet aan de slang trekken, en altijd goed spoelen met het stofkapje erop. Laat er elk jaar een onderhoudsbeurt op uitvoeren bij een erkende duikwinkel. En ja, dat kost wat, maar geloof me : het is veel goedkoper dan een verstikte ademhaling op 20 meter diepte. Voor je trimvest (BCD): check de inflator, spoel de binnenkant van de luchtkamer en blaas hem een beetje op voor het drogen – zo voorkom je schimmelvorming binnenin.

3. Pakken, maskers en vinnen : de basics

Neopreenpakken houden van lauw water en haat van wasmiddel. Gebruik een speciaal neopreenreiniger (kost een paar euro) en spoel goed uit. Hang je pak op een brede hanger – nooit aan de schouders, dat rekt uit. Je masker : spoel het glas, en bewaar het droog in een doos. En de vinnen ? Rechtop, niet op elkaar gestapeld. Simpel, maar essentieel.

4. Opbergen als een pro

Bewaar alles op een koele, droge plek. Geen zolder vol stof of een vochtige kelder. Een plastic bak met gaatjes werkt goed om lucht te laten circuleren. En schrijf op een kaartje wanneer je laatste onderhoud was – handig, want geloof me, na een jaar weet je het écht niet meer.

5. Kleine gewoontes, groot verschil

• Controleer regelmatig je O-ringen, vooral bij de flessen en lampen.
• Gebruik siliconenvet op sluitingen en rubbers, maar met mate.
• Laat je duikcomputer niet in de zon of in de auto liggen – de hitte doet de batterij geen goed.

Misschien klinkt dit allemaal als veel gedoe, maar het wordt snel routine. En eerlijk, het gevoel om in het voorjaar je perfect werkende uitrusting weer aan te trekken, zonder verrassingen, dat is gewoon top. Duiken hoort ontspannend te zijn, niet stressvol omdat je inflator het begeeft.

Conclusie

Goed onderhoud van je duikuitrusting is niet moeilijk, maar het vraagt een beetje discipline. Spoelen, drogen, checken, herhalen. En geloof me : als je dat doet, kan je set makkelijk tien jaar meegaan. Dus ja, een beetje liefde voor je materiaal, en het blijft je trouw – duik na duik.

Voor we erin duiken : als je nog op zoek bent naar goed en betrouwbaar materiaal, check dan eens https://produits-sportifs.com. Serieus, ze hebben daar degelijke peddels en boards voor elk niveau – en dat maakt écht verschil, geloof me.

1. Te hard focussen op evenwicht (en te weinig op ontspanning)

Iedere beginner doet het : stijve benen, blik gefixeerd op het board, en spieren zo gespannen dat je bijna trilt. Ironisch genoeg is dat precies waarom je sneller valt. Het geheim ? Loslaten. Laat je knieën licht buigen, adem, en kijk ver vooruit in plaats van naar je voeten. Het water van bijvoorbeeld de Kaag of de Vinkeveense Plassen is ideaal om dat rustig te oefenen : vlak, stil, en meestal zonder al te veel golven.

2. De verkeerde peddelhouding

Het lijkt zo simpel, maar oei, wat gaat dit vaak mis. De peddel heeft een kromming, en die hoort – tegen je instinct in – van je af te wijzen. Als je hem verkeerd om houdt, verlies je kracht en controle. En dat voel je na tien minuten in je schouders, geloof me. Tip : houd de peddel vast alsof je een soeplepel gebruikt om water naar voren te duwen, niet naar achteren.

3. Te ver naar voren of achteren staan op het board

Veel beginners staan te ver naar achteren (uit angst om in het water te duiken). Gevolg : het board helt achterover en glijdt als een log schip. Sta je te ver vooraan, dan duikt de neus in elke golf. Zoek dat middenpunt – vaak precies bij het handvat van je board – en voel hoe het board ineens “vrij” begint te glijden. Dat moment… pure magie.

4. Peddelen met alleen je armen

Grote fout. Je armen doen maar een klein deel van het werk. De kracht moet uit je romp komen – uit die rotatie van je schouders en heupen. Denk aan een zachte draai, alsof je een zware deur openduwt met je hele lichaam. Zo houd je het langer vol én ga je sneller vooruit. Probeer het eens : je zult merken dat het ritme ineens vanzelf komt.

5. Te snel willen gaan

Iedereen wil meteen die rechte lijn trekken over het water, alsof je een pro bent op de Middellandse Zee. Maar eerlijk ? Haast werkt averechts. Begin met korte sessies van twintig minuten. Focus op techniek, niet op afstand. En geniet van de rust, van het geluid van je peddel die het water snijdt. Want daar zit de echte charme van paddleboarden in.

6. Het weer onderschatten

Wind is je grootste vijand als beginner. Zelfs een lichte bries kan je terugduwen als een rubber eendje. Check dus altijd de windrichting en sterkte voor je vertrekt. En ja, ik weet het, het klinkt suf, maar een simpele weerapp kan je heel wat frustratie besparen. Op zee of op een groot meer ? Begin met tegenwind, zodat je de terugweg met wind in de rug hebt. Je zult me later bedanken.

Conclusie : fouten maken hoort erbij, maar leren is sneller als je weet wat je doet

Paddleboarden is geen sport van perfectie, het is een sport van gevoel. En dat gevoel bouw je op door te vallen, op te staan, en de juiste dingen stap voor stap te verbeteren. Dus als je deze fouten vermijdt, zul je merken dat je niet alleen sneller vooruitgaat, maar ook véél meer plezier hebt. Want eerlijk – er is weinig dat dat gevoel evenaart van soepel glijden over het water, zon op je gezicht, en stilte om je heen. Echt, dat is puur geluk.

Als je ooit hebt getwijfeld tussen deze twee, je bent niet de enige. Ik dacht eerst dat paddleboarden “gewoon een soort surfen met een peddel” was. Totdat ik na een half uur op het water stond te wiebelen als een flamingo met evenwichtsproblemen. En kajakken ? Dat leek me eerst wat saai, totdat ik merkte hoe snel je ermee kunt gaan en hoe meditatief dat ritme van je peddels kan zijn. Overigens, als je houdt van wat meer gestructureerde trainingen in het water, kun je eens een kijkje nemen op https://emerainville-natation.fr – daar vind je toffe ideeën rond watertraining en uithouding. Echt handig als je je conditie wilt opbouwen voor langere tochten.

Wat is paddleboarden eigenlijk ?

Stand-up paddle (of gewoon SUP) is letterlijk wat de naam zegt : je staat rechtop op een breed board en beweegt je voort met een peddel. Simpel, toch ? Nou… tot je het probeert. De eerste tien minuten zijn meestal pure chaos. Je wiebelt, je spant elk spiertje aan, en je vraagt je af waarom het er bij anderen zo moeiteloos uitziet. Maar dan – na wat oefenen – komt er een moment waarop je gewoon glijdt. Rustig, bijna zen. Vooral op een windstille ochtend op het meer bij Reeuwijk of op zee bij Scheveningen. De stilte, het uitzicht, dat gevoel van balans – daar kan weinig tegenop.

Het mooie aan paddleboarden is dat het een full-body workout is. Je core, je armen, zelfs je voeten werken mee om stabiel te blijven. En eerlijk, het voelt eerder als een spel dan als sport. Je kunt het rustig aan doen, of flink tempo maken als je wilt zweten. Alleen, een tip : check de windrichting. Tegenwind op een paddleboard is pure ellende – alsof je tegen een muur probeert te duwen.

En kajakken dan ?

Kajakken heeft iets avontuurlijkers, vind ik. Het water spat, je zit laag bij het oppervlak, en je voelt echt elke golf. In een goede kajak kun je aardig snelheid maken, en als je wat geoefend bent, kun je zonder moeite een paar kilometer afleggen. Ik herinner me een tocht bij de Biesbosch – zonsopkomst, stilte, alleen het ritmische “plok, plok” van de peddel in het water. Onvergetelijk.

Er zijn verschillende soorten kajaks trouwens : open (voor recreatie) en gesloten (voor de serieuze sporters of wildwater). En geloof me, dat maakt uit. In een open kajak kun je makkelijk uitstappen als je wilt dobberen. In een gesloten zit je vast met een spatzeil – top voor controle, maar minder vergevingsgezind als je omslaat. En ja, dat gebeurt de besten wel eens.

Wat past bij jou ?

• Ben je op zoek naar rust en balans ? Ga voor paddleboarden. Ideaal voor kalme wateren en zomerse vibes.
• Wil je snelheid, avontuur en meer controle ? Dan is kajakken jouw ding.
• Wil je trainen ? Paddleboarden vraagt veel van je stabiliteit en core ; kajakken meer van je armen en schouders.
• Met kinderen of vrienden ? Paddleboarden is wat speelser – je kunt er zelfs met z’n tweeën op.

Conclusie : geen verkeerde keuze

Of je nu kiest voor het soepele glijden van een SUP of het krachtige ritme van een kajak, het water heeft iets magisch. Frisse lucht, beweging, vrijheid – het reset je hoofd. Persoonlijk ? Ik wissel af. Paddle op zomerse ochtenden als ik wil ontspannen, kajak in de herfst als ik wat intensiever wil bewegen. Misschien moet je het gewoon allebei proberen. En pas op : wie eenmaal het water opgaat… die wil niet meer terug naar de kant.

Persoonlijk vind ik openwaterzwemmen één van de mooiste manieren om sport en natuur te combineren. Het vraagt wel om een beetje voorbereiding. En als je echt serieus met je training aan de slag wil, kan begeleiding een wereld van verschil maken. Kijk bijvoorbeeld eens op https://www.coaching-sportif-bordeaux.fr, daar vind je praktische coaching die je mindset én je techniek vooruit helpt.

Begin klein en veilig

Je hoeft niet meteen een triatlonafstand te zwemmen. Start in een rustig meer of een afgebakend stuk van een recreatieplas. Zwem een korte ronde langs de boeien. Zo houd je overzicht en kun je op elk moment terug. En neem altijd iemand mee: een maatje in het water of een vriend(in) op de kant. Veiligheid eerst.

Een wetsuit is geen luxe

Het water voelt al snel kouder dan je denkt, zelfs in de zomer. Een goed passend neopreen pak houdt je warm en geeft drijfvermogen. Dat laatste is echt fijn, zeker als je nog wat onwennig bent. Persoonlijk merkte ik dat mijn eerste openwatertraining zonder pak een stuk zwaarder was, puur omdat ik meer moest compenseren.

Oriëntatie: leer kijken zonder stress

In een zwembad kijk je alleen naar de bodem. Buiten moet je regelmatig “sighten”: je hoofd kort optillen om de richting te checken. Dat voelt in het begin onhandig, maar oefen het rustig. Tel bijvoorbeeld elke 6 of 8 slagen en kijk dan even. Hoe meer je dit traint, hoe relaxter het wordt.

Neem je eigen ritme mee

Veel beginners raken in paniek omdat het water anders voelt. Adem rustig, probeer je eigen slagtempo vast te houden en raak niet gefrustreerd als je even uit balans raakt. Het is normaal. Zie het als een nieuw avontuur, geen test die je moet halen.

Praktische extra’s die het verschil maken

• Felgekleurde badmuts: je bent beter zichtbaar voor boten en andere zwemmers.
• Swim buoy (opblaasbare boei): extra veiligheid en handig om even op uit te rusten.
• Bril met UV-filter: zonlicht op open water kan verraderlijk fel zijn.

Conclusie

Openwaterzwemmen vraagt wat lef in het begin, maar de vrijheid die je ervoor terugkrijgt is onbetaalbaar. Met de juiste voorbereiding, materiaal dat bij je past en vooral een rustige opbouw, wordt elk zwemavontuur een plezier. Dus, waar wacht je nog op? Kies een veilig meer, neem een maatje mee en ontdek hoe bijzonder het voelt om zonder grenzen te zwemmen.

1. Silfra-kloof, IJsland

Oké, koud. Héél koud. Maar nergens anders duik je letterlijk tussen twee continenten. Het zicht ? Soms meer dan 100 meter, echt bizar. Je zweeft tussen de Euraziatische en Noord-Amerikaanse plaat en je voelt je gewoon piepklein in die gigantische kloof.

2. Gozo, Malta

Wie al eens in Malta is geweest, weet dat het water daar absurd blauw is. Gozo springt er echt uit met de Blue Hole. Je zwemt eerst door een soort tunnel en komt dan in open zee terecht. De zon die door dat gat binnenvalt, is gewoon magisch. Echt kippenvel.

3. Medes-eilanden, Spanje

Aan de Costa Brava, vlak bij L’Estartit. Hier vind je een beschermd natuurgebied waar de groepers bijna tam lijken. Ze komen soms zo dicht dat je het gevoel hebt dat ze je willen begroeten. Voor een stukje Middellandse Zee is dit echt topklasse.

4. Lofoten, Noorwegen

Niet voor koukleumen, maar wat een ervaring. Duiken met orka’s en enorme scholen haring in het noorden van Noorwegen. Het is ruw, wild, maar onvergetelijk. En na de duik warm je je handen op aan een thermos hete koffie… dat gevoel vergeet je nooit meer.

5. Wrak van de Zenobia, Cyprus

Voor wrakliefhebbers een absolute must. Dit 178 meter lange vrachtschip ligt sinds 1980 op de zeebodem. Vrachtwagens, containers, alles ligt er nog. Het voelt bijna alsof je een spookstad onder water ontdekt. Best indrukwekkend (en een beetje spooky).

6. Scapa Flow, Schotland

Hier liggen de overblijfselen van de Duitse vloot uit de Eerste Wereldoorlog. Gigantische slagschepen die nu doorweven zijn met anemonen en zeesterren. Het zicht is wisselvallig, maar de geschiedenis die je letterlijk aanraakt maakt alles goed.

7. Blue Lagoon, Gozo/Malta

Ja, Malta komt twee keer voor. En terecht. De Blue Lagoon is minder diep, perfect voor beginners, maar de kleuren… je gelooft je ogen niet. Turquoise water zoals op een postkaart, maar dan écht. En eerlijk : ook boven water is het paradijs.

8. Grotten van Capo Caccia, Sardinië

Sardinië is sowieso een droom voor watersport, maar de grotten bij Alghero zijn waanzinnig. Je duikt door gangen waar licht en schaduw elkaar afwisselen. Soms voelt het meer als een kosmisch theater dan als een grot. Persoonlijk één van mijn favorieten.

9. Azoren, Portugal

Dolfijnen, mobula’s (een soort manta’s), soms zelfs walvishaaien. De Azoren zijn voor wie avontuur zoekt. Het water kan ruig zijn, maar de ontmoetingen zijn uniek. Een vriend van me zag er ooit een groep van wel 50 dolfijnen tegelijk – pure magie.

10. Kroatische kust, Dalmatië

Helder water, veel kleine grotten en een relaxte sfeer. Vooral rond Hvar en Vis vind je duikspots die verrassend rijk zijn aan zeeleven. Geen massatoerisme onder water, gewoon kalm genieten van octopussen, scholen barracuda’s en kleurrijke sponzen.

Slotgedachte

Europa heeft misschien niet de exotische reputatie van Azië of het Caribisch gebied, maar eerlijk ? De variatie en de schoonheid hier zijn ongelooflijk. Van ijskoud water in IJsland tot tropisch blauw rond Malta : er is voor elke duiker wel iets. Dus, welke ga jij als eerste testen ?